- izolacje przeciwwilgociowe – chronią obiekty przed działaniem wody niewywierającej ciśnienia na dany element. Stosowane w przypadku budynków posadowionnych na gruntach przepuszczalnych takich jak: żwiry i piaski powyżej poziomu wody gruntowej.
- izolacje przeciwwodne – chronią przed działaniem wody wywierającej ciśnienie hydrostatyczne (element znajduje się poniżej poziomu wody gruntowej) i wtedy, gdy woda zalega w pobliżu konstrukcji. Niezbędne również w przypadku gdy istnieje możliwość okresowego podnoszenia poziomu wód gruntowych ponad poziom podłogi piwnic.
W zależności od stopnia narażenia na zawilgocenie, naporu ciśnienia wody itp. izolacje przeciwwilgociowe i przeciwwodne dzielą się na:
- lekkie – stosowane w celu ochrony podziemnych części budynku w gruntach suchych przed przenikaniem wilgoci w kierunku bocznym. Wykonywane są jako powłoki bezspoinowe jedno lub dwuwarstwowe z różnych mas asfaltowych, lepików i emulsji.
- średnie – stosowane przy zabezpieczeniu budynku przed bezpośrednim działaniem wody opadowej lub przesiąkaniem jej w kierunku poziomym i pionowym. Wykonywane są z powłok asfaltowych z pojedynczą lub podwójną wkładką z papy albo jako powłoki z mas asfaltowych odpowiedniej grubości.
- ciężkie – stosowane przy zabezpieczeniu budynku lub budowli przed bezpośrednim naporem wód gruntowych (woda działająca pod ciśnieniem). Wykonywane jako powłoki asfaltowe lub z żywic syntetycznych z odpowiednią ilością wkładek z papy, folii PCW, cienkiej blachy itp.
Prawidłowo wykonana izolacja musi zachować ciągłość na powierzchni zabezpieczanego elementu budynku lub budowli oraz przy przejściu pomiędzy elementami (np. z posadzki na ścianę, z fundamentu na ścianę itp.).